1.Wprowadzenie w problematykę konwergencji architektury 1.1.Pojęcie konwergencji obiektów architektury 1.2.Określenie tła badawczego i zakres badań 1.3.Europejskie dokonania na rzecz dziedzictwa kulturowego. Stan badań 1.5.Konwergencja czy dywergencja zasobów architektury lokalnej w Polsce 2.Stan zasobów dziedzictwa w zakresie architektury lokalnej w Małopolsce objętych ochroną konserwatorską w świetle ustawy o ochronie i opiece nad zabytkami z 2003 roku 2.1.Ewidencja zabytków nieruchomych 2.2.Praktyka stanu zachowania i utrzymania obiektów ewidencyjnych 2.3.Rejestr zabytków nieruchomych a definicja obiektu architektury lokalnej 2.4.Statystyka w zakresie zachowania obiektów architektury lokalnej województwa małopolskiego 3.Potencjalne zagrożenia dla obiektów architektury lokalnej w Polsce 3.1.Obiektywny czynnik czasu a wartości kulturowe architektury lokalnej 3.2.Uwarunkowania historyczne i mentalne wobec architektury lokalnej w świadomości społecznej 3.3.Dotychczasowe problemy zarządzania zasobami dziedzictwa architektury lokalnej 3.4.Kierunki zmian w zakresie zarządzania zasobami dziedzictwa lokalnego w Małopolsce 4.Wyzwania dla zachowania lokalnego dziedzictwa kulturowego zagrożonego przemianami społecznymi lat 90. XX wieku 4.1.Metodologia planowania przestrzennego terenów gminnych w kontekście ochrony tradycyjnych zasobów ruralistycznych 4.2.Współczesny rozwój obszarów wiejskich jako zaprzeczenie tradycyjnych więzi społecznych 4.3.Przemieszczanie obiektów architektury lokalnej w celu systemowej rewitalizacji na cele społeczne i kulturalne 4.4.Konieczność wprowadzenia regulacji prawnych w celu promowania promujących finansowanie oraz rentowności obiektów architektury lokalnej rentownych dla potrzeb i rozwoju lokalnych społeczności 4.5.Aktywność samorządów lokalnych województwa małopolskiego w ochronie dziedzictwa kultury materialnej i niematerialnej 5.Wybrane przykłady architektury lokalnej w świetle zagrożeń zmianami społecznymi i kulturowymi w dobie modernizacji kraju po 1990 roku 6.Dostępność technologii budowlanych oraz metod konserwatorskich warunkujących dalsze użytkowanie obiektów architektury lokalnej o nowym przeznaczeniu w świetle współczesnych wymagań technicznych i użytkowych 6.1.Międzynarodowe standardy ochrony budownictwa drewnianego ICOMOS 6.2.Kompleksowa ocena techniczna oraz standardy opracowania dokumentacji prac budowlanych dla budynku zabytkowego 6.2.1.Ocena stanu technicznego budynku 6.2.2.Prace przedprojektowe 6.2.3.Dokumentacja techniczna 6.2.4.Realizacja inwestycji 6.2.5.Dokumentacja powykonawcza 6.2.6.Przekazanie obiektu do użytkowania 6.3.Współczesne metody i technologie stosowane w konserwacji obiektów zabytkowych, murowanych i drewnianych 6.3.1.Fundamenty i przyziemia, izolacje, zawilgocenia i zasolenia 6.3.2.Restauracja i konserwacja ścian murowanych z kamienia i materiałów ceramicznych 6.3.3.Naprawa i konserwacja podłóg i posadzek 6.3.4.Prace konserwatorskie i budowlane przy budynkach drewnianych oraz elementach konstrukcyjnych drewnianych budynków murowanych 6.3.5.Konserwacja i naprawa stolarki drewnianej 6.4.Relokacja budynków drewnianych 6.4.1.Ocena stanu technicznego budynku przewidzianego do translokacji 6.4.2.Inwentaryzacja architektoniczna budynku 6.4.3.Rozbiórka i ponowny montaż budynku drewnianego 6.5.Zmiana sposobu użytkowania budynków historycznych a aktualne wymagania cieplne budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej 6.5.1.Budynki murowane 6.5.2.Budynki drewniane 6.6.Ochrona przeciwpożarowa budynków zabytkowych, architektury historycznej murowanej i drewnianej 7.Perspektywa atrakcyjności kulturowej makroregionu południowo-wschodniej Polski sprzyjająca lokalizacji obecnych i przyszłych przedsięwzięć turystycznych z wykorzystaniem obiektów lokalnej architektury 7.1.Subregiony kulturowe Polski południowej w kontekście zasobów architektury drewnianej 7.2.Istniejące skanseny i parki kulturowe południowo-wschodniej Polski — miejsca dyslokacji obiektów architektury drewnianej 7.3.Potencjalne rejony (miejscowości) turystyki związane ze sztucznymi zbiornikami wodnymi, miejsca częstej relokacji obiektów architektury drewnianej z terenów zalewowych