Rozdział 1. Programowanie zgodne z duchem Pythona 19 Sposób 1. Ustalenie używanej wersji Pythona 19 Sposób 2. Stosuj styl PEP 8 21 Sposób 3. Różnice między typami bytes i str 23 Sposób 4. Wybieraj interpolowane ciągi tekstowe f zamiast ciągów tekstowych formatowania w stylu C i funkcji str.format() 28 Sposób 5. Decyduj się na funkcje pomocnicze zamiast na skomplikowane wyrażenia 38 Sposób 6. Zamiast indeksowania wybieraj rozpakowanie wielu operacji przypisania 41 Sposób 7. Preferuj użycie funkcji enumerate() zamiast range() 44 Sposób 8. Używaj funkcji zip() do równoczesnego przetwarzania iteratorów 46 Sposób 9. Unikaj bloków else po pętlach for i while 48 Sposób 10. Unikaj powtórzeń w wyrażeniach przypisania 50 Rozdział 2. Lista i słownik 57 Sposób 11. Umiejętnie podziel sekwencje 57 Sposób 12. Unikaj użycia indeksów początek, koniec i wartości kroku w pojedynczej operacji podziału 60 Sposób 13. Wybieraj rozpakowanie typu catch-all zamiast tworzenia wycinków 62 Sposób 14. Używaj parametru key podczas sortowania według skomplikowanych kryteriów 66 Sposób 15. Zachowaj ostrożność, gdy polegasz na kolejności wstawiania elementów do obiektu typu dict 71 Sposób 16. Podczas obsługi brakujących kluczy słownika wybieraj funkcję get() zamiast operatora in i wyjątku KeyError 78 Sposób 17. Podczas obsługi brakujących elementów w wewnętrznym stanie wybieraj typ defaultdict zamiast metody setdefault() 82 Sposób 18. Wykorzystaj metodę __missing__() do tworzenia wartości domyślnych w zależności od klucza 84 Rozdział 3. Funkcje 89 Sposób 19. Gdy funkcja zwraca wiele wartości, nie rozpakowuj więcej niż trzech zmiennych 89 Sposób 20. Preferuj wyjątki zamiast zwrotu wartości None 92 Sposób 21. Zobacz, jak domknięcia współdziałają z zakresem zmiennej 95 Sposób 22. Zmniejszenie wizualnego zagmatwania za pomocą zmiennej liczby argumentów pozycyjnych 98 Sposób 23. Zdefiniowanie zachowania opcjonalnego za pomocą argumentów w postaci słów kluczowych 101 Sposób 24. Użycie None i docstring w celu dynamicznego określenia argumentów domyślnych 105 Sposób 25. Wymuszaj czytelność kodu, stosując jedynie argumenty w postaci słów kluczowych 108 Sposób 26. Dekoratory funkcji definiuj za pomocą functools.wraps 112 Rozdział 4. Konstrukcje składane i generatory 117 Sposób 27. Używaj list składanych zamiast funkcji map() i filter() 117 Sposób 28. Unikaj więcej niż dwóch wyrażeń na liście składanej 119 Sposób 29. Stosuj wyrażenia przypisania, aby unikać powielania zadań w konstrukcjach składanych 121 Sposób 30. Rozważ użycie generatorów, zamiast zwracać listy 124 Sposób 31. Podczas iteracji przez argumenty zachowuj postawę defensywną 126 Sposób 32. Rozważ użycie generatora wyrażeń dla dużych list składanych 131 Sposób 33. Twórz wiele generatorów za pomocą wyrażenia yield from 132 Sposób 34. Unikaj wstrzykiwania danych do generatorów za pomocą metody send() 135 Sposób 35. Unikaj w generatorach przejścia między stanami za pomocą metody throw() 140 Sposób 36. Rozważ stosowanie modułu itertools w pracy z iteratorami i generatorami 144 Rozdział 5. Klasy i interfejsy 151 Sposób 37. Twórz klasy, zamiast zagnieżdżać wiele poziomów typów wbudowanych 151 Sposób 38. Dla prostych interfejsów akceptuj funkcje zamiast klas 157 Sposób 39. Użycie polimorfizmu @classmethod w celu ogólnego tworzenia obiektów 160 Sposób 40. Inicjalizacja klasy nadrzędnej za pomocą wywołania super() 165 Sposób 41. Rozważ łączenie funkcjonalności za pomocą klas domieszek 169 Sposób 42. Preferuj atrybuty publiczne zamiast prywatnych 173 Sposób 43. Stosuj dziedziczenie po collections.abc w kontenerach typów niestandardowych 178 Rozdział 6. Metaklasy i atrybuty 183 Sposób 44. Używaj zwykłych atrybutów zamiast metod typu getter i setter 183 Sposób 45. Rozważ użycie @property zamiast refaktoryzacji atrybutów 187 Sposób 46. Stosuj deskryptory, aby wielokrotnie wykorzystywać metody udekorowane przez @property 191 Sposób 47. Używaj metod __getattr__(), __getattribute__() i __setattr__() dla opóźnionych atrybutów 196 Sposób 48. Sprawdzaj podklasy za pomocą __init_subclass__ 201 Sposób 49. Rejestruj istniejące klasy za pomocą __init_subclass__() 208 Sposób 50. Adnotacje atrybutów klas dodawaj za pomocą metody __set_name__() 212 Sposób 51. Dla złożonych rozszerzeń klas wybieraj dekoratory klas zamiast metaklas 216 Rozdział 7. Współbieżność i równoległość 223 Sposób 52. Używaj modułu subprocess do zarządzania procesami potomnymi 224 Sposób 53. Użycie wątków dla operacji blokujących wejście- yjście, unikanie równoległości 228 Sposób 54. Używaj klasy Lock, aby unikać stanu wyścigu w wątkach 232 Sposób 55. Używaj klasy Queue do koordynacji pracy między wątkami 236 Sposób 56. Naucz się rozpoznawać, kiedy współbieżność jest niezbędna 244 Sposób 57. Unikaj tworzenia nowych egzemplarzy Thread na żądanie fan-out 248 Sposób 58. Pamiętaj, że stosowanie Queue do obsługi współbieżności wymaga refaktoringu 252 Sposób 59. Rozważ użycie klasy ThreadPoolExecutor, gdy wątki są potrzebne do zapewnienia współbieżności 258 Sposób 60. Zapewnij wysoką współbieżność operacji wejścia-wyjścia dzięki użyciu współprogramów 260 Sposób 61. Naucz się przekazywać do asyncio wątkowane operacje wejścia-wyjścia 264 Sposób 62. Połączenie wątków i współprogramów w celu ułatwienia konwersji na wersję stosującą asyncio 274 Sposób 63. Maksymalizuj responsywność przez unikanie blokującej pętli zdarzeń asyncio 280 Sposób 64. Rozważ użycie concurrent.futures(), aby otrzymać prawdziwą równoległość 283 Rozdział 8. Niezawodność i wydajność 289 Sposób 65. Wykorzystanie zalet wszystkich bloków w konstrukcji try-except-else-finally 289 Sposób 66. Rozważ użycie poleceń contextlib i with w celu uzyskania wielokrotnego użycia konstrukcji try-finally 294 Sposób 67. Podczas obsługi czasu lokalnego używaj modułu datetime zamiast time 297 Sposób 68. Niezawodne użycie pickle wraz z copyreg 301 Sposób 69. Gdy ważna jest precyzja, używaj modułu decimal 307 Sposób 70. Przed optymalizacją przeprowadzaj profilowanie 310 Sposób 71. Wybieraj typ deque podczas tworzenia kolejek typu producent - konsument 314 Sposób 72. Podczas wyszukiwania danych w sortowanych sekwencjach stosuj moduł bisect 321 Sposób 73. W kolejkach priorytetowych używaj modułu heapq 323 Sposób 74. Podczas kopiowania zerowego obiektów typu bytes używaj egzemplarzy memoryview i bytearray 331 Rozdział 9. Testowanie i debugowanie 337 Sposób 75. Używaj ciągów tekstowych repr do debugowania danych wyjściowych 338 Sposób 76. W podklasach klasy TestCase sprawdzaj powiązane ze sobą zachowanie 341 Sposób 77. Izoluj testy od siebie za pomocą metod setUp(), tearDown(), setUpModule() i tearDownModule() 348 Sposób 78. Podczas testowania kodu zawierającego skomplikowane zależności korzystaj z imitacji 350 Sposób 79. Hermetyzuj zależności, aby ułatwić tworzenie imitacji i testowanie 357 Sposób 80. Rozważ interaktywne usuwanie błędów za pomocą pdb 361 Sposób 81. Stosuj moduł tracemalloc, aby poznać sposób użycia pamięci i wykryć jej wycieki 365 Rozdział 10. Współpraca 369 Sposób 82. Kiedy szukać modułów opracowanych przez społeczność? 369 Sposób 83. Używaj środowisk wirtualnych dla odizolowanych i powtarzalnych zależności 370 Sposób 84. Dla każdej funkcji, klasy i modułu utwórz docstring 375 Sposób 85. Używaj pakietów do organizacji modułów i dostarczania stabilnych API 380 Sposób 86. Rozważ użycie kodu o zasięgu modułu w celu konfiguracji środowiska wdrożenia 385 Sposób 87. Zdefiniuj główny wyjątek Exception w celu odizolowania komponentu wywołującego od API 387 Sposób 88. Zobacz, jak przerwać krąg zależności 391 Sposób 89. Rozważ użycie modułu warnings podczas refaktoryzacji i migracji kodu 395 Sposób 90. Rozważ stosowanie analizy statycznej za pomocą modułu typing w celu usuwania błędów 401